Stichting Intermobiel

Hoge dwarslaeasie (Marit)

‘Probeer niet te veel te denken aan wat je niet kan, maar juist aan alle dingen die nog wél mogelijk zijn.’

Marit (37) is een vrolijke optimistische vrouw, die samen met haar man Albrecht in Arnhem woont. Zestien jaar geleden liep zij door een ongeval een hoge dwarslaesie op, waardoor zij volledig afhankelijk werd van een elektrische rolstoel. In dit interview vertelt zij hoe ze ondanks alles een mooi leven heeft weten op te bouwen: ‘Ik heb mijn verwachtingen wel bij moeten stellen, maar ik heb geleerd dat dat eigenlijk voor ieder mens geldt. Handicap of geen handicap.’

 Marit over omgaan met een dwarslaesie

Ongeluk
Op 21-jarige leeftijd veranderde Marit’s leven op slag. Op 11 februari 1994 zou ze carnaval gaan vieren in Tilburg. ‘Daar is helaas niets van terecht gekomen. Mijn vriendinnen en ik waren met het openbaar vervoer aangekomen. We liepen over de stoep richting het centrum, toen ik werd aangereden door een 19-jarige roekeloze automobilist.’ Marit liep door het ongeluk een hoge dwarslaesie een onderbreking van de zenuwen in de rug waardoor iemand in meer of mindere mate verlamd raakt op, waardoor ze nooit meer zelfstandig zal kunnen lopen. Omdat Marit na het ongeluk niet helemaal bij bewustzijn was, hebben haar ouders contact gezocht met een letselschade advocaat. ‘Het heeft jaren geduurd voordat alles netjes afgehandeld was, maar ik heb daar totaal geen hinder van ondervonden.’

 

Acceptatieproces
Na haar revalidatieperiode van vijftien maanden in de Sint Maartenkliniek in Nijmegen,  heeft Marit zich vooral bezig gehouden met geestelijke vooruitgang door haar studie Logistieke Economie aan de HEAO in Arnhem weer op te pakken en met succes af te ronden. Het acceptatieproces van Marit verliep echter niet altijd even gemakkelijk. ‘Eigenlijk wilde ik niet weten dat ik gehandicapt was. In mijn hoofd kon ik nog van alles, maar op lichamelijk vlak lukte het niet meer.”

Uiteindelijk heeft ze hulp gezocht bij het toenmalige Riagg. ‘Dat leek toen wel te helpen, maar na een aantal jaren ging het toch weer wat minder goed met me. Zo kreeg ik bijvoorbeeld last van angstaanvallen.’ Via een vriendin kwam Marit toen terecht bij een psychosynthese counseler, een psychosociale therapievorm die persoonlijke verdieping en inzicht teweeg brengt. Deze counseling valt onder de alternatieve therapie en wordt deels vergoed. ‘Voor mij bleek dit beter te werken dan een “gewone” psycholoog. Ik heb er dan ook veel baat bij gehad en kan het iedereen aanbevelen. Schroom vooral niet om hulp te zoeken om te leren omgaan met je beperkingen.’

Omgeving
Na het ongeluk werd er voor Marit in haar directe omgeving positief gereageerd. ‘Ik heb een vrij open houding en dat scheelt in mijn contacten met anderen. Mijn vrienden van voor het ongeluk maken dan ook nog steeds deel uit van mijn leven. Wel merkte ik gedurende de tijd dat de ‘maatschappij’ nog niet echt goed is ingesteld op mensen met een handicap. Veel mensen neigen naar betuttelend gedrag. In het verleden heb ik wel eens gezegd dat ik hier niet van gediend was, maar tegenwoordig kan ik het veel beter hebben. Ik ben milder geworden en besef dat het meer aan die ander ligt dan aan mij. Gelukkig is er niets mis met mijn hersenen en kan ik mijn mondje aardig roeren.’

Zelfstandigheid
Marit maakt gebruik van een Persoonsgebonden Budget (PGB) en regelt dus zelf haar verzorging, begeleiding en hulpmiddelen. ‘Daardoor kan ik zelfstandig wonen en mijn leven inrichten zoals ik dat wil. Daarnaast heb ik al elf jaar een kanjer van een hulphond die mij hartstikke goed helpt.’ Ook maakt Marit gebruik van diverse aanpassingen waardoor zij zelfstandiger kan leven, zoals: een elektrische rolstoel, een elektrisch hoog/laag bed, een douche-/toiletstoel, een actieve tillift, een tandenborstelbandje, een bestekbandje, een omgevingsbediening van de HomeServant 4 en een MOTOmed bewegingstrainer. ‘Deze zogenaamde “hometrainer” gebruik ik om toch mijn benen te kunnen trainen. Dat is niet alleen goed voor mijn lichaam, maar zeker ook voor mijn geestelijk welzijn.’
De homeservant 4 PDa op de rolstoel van Marit 

Innovatieve looptraining
Daarnaast heeft Marit van oktober tot en met december 2009 op de afdeling fysiotherapie van de Sint Maartenkliniek getraind op de Lokomat. Dit is een innovatieve looprobot, die looptraining mogelijk maakt onder begeleiding van slechts één fysiotherapeut. Door de computergestuurde Lokomat kan een patiënt intensiever en langer trainen. ‘Die training betekende heel veel voor mij. Ondanks mijn dwarslaesie blijkt dat ik meer kan met mijn lichaam dan verwacht. Ik ben nu op een positieve manier met mijn lichaam bezig, al heb ik niet de illusie dat ik ooit zelfstandig zal kunnen lopen. Het gevoel om zelf je benen te kunnen bewegen is fantastisch. Net als bij sporten, komt er een stofje vrij in je hersenen waar je je beter door voelt.’

Optimisme en doorzettingsvermogen
Marit is van nature optimistisch en door haar kracht en doorzettingsvermogen heeft ze veel bereikt in haar leven. ‘Ik sta positief in het leven en daar kom je een heel eind mee. Na het ongeluk heb ik mijn verwachtingen wel bij moeten stellen, maar ik heb geleerd dat dat eigenlijk voor ieder mens geldt. Handicap of geen handicap. Ondanks alles heb ik toch een mooi leven op weten te bouwen.’

In juni 2002 is ze getrouwd met Albrecht, een lieve en zorgzame man waar ze veel leuke dingen mee onderneemt. Ze heeft een leuke baan als KAM-coördinator bij een aannemersbedrijf, waar ze veel voldoening uithaalt. Bovendien heeft ze een leuk sociaal leven. ‘Uiteraard is mijn sociale leven sinds het ongeluk wel veranderd. Ik hield bijvoorbeeld heel erg van dansen, wat helaas niet meer kan. Daarentegen kan ik nu veel meer genieten van kleine dingen, zoals gewoon gezellig met mijn man op stap gaan of op bezoek gaan bij familie en vrienden, een goed boek lezen, een filmpje kijken of een spelletje doen.’

Live Life & Enjoy it
Marit wil zo veel mogelijk uit het leven halen. Haar motto is dan ook: ‘Live life & Enjoy it’. ‘Probeer niet te veel te denken aan wat je allemaal niet kan, maar juist aan alle dingen die nog wel mogelijk zijn.’

Wil je meer weten over Marit? Bijvoorbeeld over de hulpmiddelen, waar zij gebruik van maakt of de therapieën die zij ondergaat? Neem een kijkje op haar website: http://doompie.come2me.nl 

Geschreven door Anita Boon
Geredigeerd door Veroni Steentjes

Maart 2010