Pebbel en Kaja van Caroline
Ik heb een poes (Kaja) en een hond (Pebbel). Dat ik een hond heb gekocht 3 jaar geleden, was het beste wat ik had kunnen doen. Het heeft me weer een stukje uit mijn isolement gehaald. Want hoe gek het ook klinkt hondeneigenaren spreken elkaar toch aan. De scootmobiel vindt hij ook ontzettend leuk. Hij rent harder dan de scootmobiel. En voor de mensen die voorbij komen, is het net alsof hij de scootmobiel trekt. Zodra hij moe is, komt hij onder bij mijn benen zitten, met zijn hoofd om het hoekje, zodat hij toch alles bij kan houden. Pebbel weet ook heel goed aan te voelen hoe het met mij gaat. Hij heeft ook geleerd dat als ik in bed lig(wat vaak het geval is) dat hij dan rustig moet zijn. Maar zodra ik één oog open na geslapen te hebben, word ik heel enthousiast begroet. Hierdoor heb je meteen goede zin. | |
Thuis zit dan nog Kaja die al 8 jaar is, maar het laatste jaar helemaal veranderd is. Ze komt voortaan op schoot zitten wat niet altijd fijn is. Want als je pijn hebt aan je benen en ze gaat lekker met haar nageltjes kneden is dat niet altijd prettig. Met haar gekke 5 minuten moet je zo stil mogelijk blijven zitten, want dan rent ze als een gek door het huis heen. | |
Ze hebben ook veel aan elkaar, door te spelen of samen van het zonnetje te genieten. Als ik Pebbel uit ga laten, blijft Kaja bij de voordeur zitten tot we terug zijn. Het liefste zou ze meelopen, maar dat mag ze niet. Ze zijn voor mij één van de belangrijkste dingen in mijn leven. Je kunt je liefde kwijt en je krijgt onvoorwaardelijke liefde terug. |