Stichting Intermobiel

Wendy

 

 

 

 

 

 Ze is een bezige bij. Haar droom is een hartklep.....

Foto: Wendy In dit portret maak je kennis met Wendy Wieringa.Dit portret gaat over Wendy. Ze is een nieuwsgierige, eigenwijze meid van 22 jaar oud uit Spijkenisse. Kaarten maken, muziek luisteren en schilderen zijn haar favoriete vrijetijdsbesteding.

Ze woont sinds kort op zichzelf in een woonvorm met begeleiding. Ze is sinds een aantal maanden vrijwilligster bij Stichting Intermobiel.

 

Wendy is geboren met een aangeboren afwijking aan het middenrif, genaamd Conginentale hernia diafragmatica. Een mond vol, het houdt in: een aangeboren gat in het middenrif. In Wendy’s geval ontbreekt de hele linkerkant van haar middenrif. Met als gevolg dat alle organen in de buikholte door dat gat naar boven zijn gaan zitten. Haar darmen en maag zitten om en op haar longen en hart. Het gat in haar middenrif is op haar eerste levensdag meteen operatief dichtgemaakt, maar het heeft vele gevolgen.

Ook heeft Wendy een aangeboren hartafwijking. Op het moment kampt ze met een lekkende klep in haar hart- en longslagader. Bovendien werd op twee jarige leeftijd scoliose geconstateerd, op haar zesde is ze daaraan geopereerd. Op haar viertiende begon haar hart achteruit te gaan en kreeg ze plasmedicijnen, omdat ze te veel vocht vasthield. Toen ze zestien jaar was, begonnen ook haar longen achteruit te gaan. (haar longen konden de afvalstoffen die je normaal uitademt (CO2) niet meer goed afvoeren) Daarvoor heeft ze een neuskapbeademing voor ’s nachts, deze zit vast aan een apparaat die de lucht uit de kamer door een filter opzuigt en naar binnen in je longen pompt. (geen pure zuurstof dus). Op haar 19e kreeg Wendy last van hartkloppingen. Ook werd ze erg moe. Ze blijkt hartfalen te hebben waardoor ze snel achteruit gaat.

Ondanks dit alles heeft ze wel haar school af kunnen maken. Ze heeft gewoon in 4 jaar haar Mavo diploma behaald. Daarna is ze doorgegaan met een MBO opleiding tot assistent secretaresse. Deze opleiding duurde 2 jaar. Helaas heeft zij haar baan als assistent-secretaresse bij de arbo-dienst op moeten geven door haar gezondheidsproblemen. Ze werkte hier net vier maanden.

Haar darmen gingen namelijk protesteren als gevolg van de plasmedicijnen. Ze kreeg een darmverstopping waaraan ze geopereerd is. Ze heeft diverse malen door deze darmproblemen in het ziekenhuis gelegen. Toch is Wendy ondanks dit alles een positieve, spontane meid gebleven met heel veel doorzettingsvermogen. Haar gezondheid krijgt haar er niet onder! Natuurlijk zit ook Wendy wel eens in een dipje, maar naar eigen zeggen is ze er gelukkig altijd weer snel uit.

Wendy wil altijd erg veel, maar door haar gezondheidsproblemen wordt ze erg beperkt. Inmiddels probeert ze zich bij de situatie neer te leggen en per dag te leven. Door haar complexe gezondheidsproblemen valt ze vaak tussen het wal en het schip. Ze is te goed voor het een, te slecht voor het ander.

De toekomst is onzeker. Ze weet niet wat die haar gaat brengen. Daarom leeft ze ook per dag. Werk en school zitten er voor haar niet meer in. Wendy probeert zichzelf zoveel mogelijk te vermaken met kaarten maken, muziek luisteren, schilderen etc. Als het even kan, wil ze andere mensen helpen.

Zo heeft ze zich aangemeld bij de plaatselijke gehandicaptenwerkgroep. Op deze manier blijft ze onder de mensen en kan ze wat voor anderen betekenen. Deze werkgroep organiseerde een actie op een school in haar woonplaats. Het doel was jongeren van 3 havo/mavo bewuster te maken van hoe het is om te leven met een handicap. Daar heeft Wendy actief aan meegeholpen.
Dit was erg interessant en een leuke bezigheid! De jongeren kregen een theorie - en praktijk gedeelte. In de theorie leerden ze waar gehandicapten allemaal mee te maken krijgen op het gebied van werk, verzorging en wonen. Ze konden daarover discussiëren om zo meer begrip te krijgen voor mensen met een handicap. Het praktijkgedeelte bestond uit het afleggen van een parcours in een rolstoel en met een blindenstok. Ook kregen ze uitleg over blindengeleide honden. Daarnaast is Wendy bezig om een dagdeel per week naar het dagbestedingcentrum te kunnen gaan.

Wendy had graag journaliste willen worden. Dit zal niet gaan lukken, maar ook deze wens draait ze om in een positieve bijdrage. Af en toe schrijft ze voor de patiëntenvereniging van kinderen met een aangeboren gat in het middenrif. Zo kan ze haar journalistieke kwaliteiten toch ook benutten!

Veel mensen weten niet wat ze met deze situatie aanmoeten en bewaren afstand ten opzichte van Wendy. Ze zijn terughoudend, omdat ze niet weten hoe ze moeten reageren. Dit terwijl Wendy toch erg vrolijk en spontaan is. Gelukkig heeft Wendy een hele goeie vriendin die haar door dik en dun steunt. Ze hoopt dit jaar met deze vriendin op vakantie te gaan! Dit zal de eerste keer zijn.

Dromen voor de toekomst heeft Wendy niet echt. Al hoopt ze wel een hartklep te krijgen. (en wij hopen met haar mee!)
Wendy probeert vooral positief in het leven te staan en eruit te halen wat er in zit! Pluk de dag, aldus Wendy.

Geschreven door Marianne Verschoof m.m.v  Veroni Steentjes