Jacqueline

“Lang leve het leven! Ik ben blij dat ik besta!”

Een geboren en getogen Aalsmeerse, ze heet Jacqueline en ze is geboren op 01-08-1973. Met een kleine onderbreking van 8 jaar wonen in Leeuwarden, woont ze al weer drie jaar in Aalsmeer. Zelfstandig in een voormalige seniorenwoning. Heerlijk alles gelijkvloers en de ligging van het huisje is in een park. Jacqueline heeft geen broers of zussen.

Studie
Ze heeft een lange schoolperiode achter de rug. Leren is altijd leuk geweest voor haar. School was ook een houvast in mindere periodes van haar leven. Een soort doel op zich, het diploma zal worden behaald. De lijst scholing is dan ook indrukwekkend.

• Lagere tuinbouwschool (aanleg en onderhoud van tuinen)
• Middelbare tuinbouwschool (bloemschikken en binden en bloementeelt)
• HAVO (4 en 5)
• VWO (versneld 5 en 6 in één jaar)
• HBO (Diermanagement, opleiding waarbinnen dierethiek en dierenwelzijn met betrekking tot non-productie dieren in combinatie met management centraal staan)
• EHBO diploma

Door haar tuinbouwschool achtergrond was de bloemenveiling in Aalsmeer geen onbekend terrein voor haar. Ze heeft er praktijklessen gevolgd en om bloemen in te kopen voor het bloemwerk is het handig dat de veiling dichtbij is. Buiten dit was haar opa hoofd van de bedrijfsbeveiliging. Hierdoor kwam ze er ook met hem. Ook nu zijn bloemen en planten niet weg te denken uit haar leven. Eén van haar hobby’s is tuinieren. Hoewel ze deze hobby wel heeft moeten aanpassen. Met beleid tuinieren en zware klussen door anderen laten doen. Even een vijvertje graven zit er niet meer in. 

Positief denken
Jacqueline haar afweersysteem werkt niet goed. (auto-immuunsysteem) Dat kun je aan het bloed zien en een medische term is er niet voor. Heel lastig want dat stuit nogal eens op onbegrip bij verzekeringsartsen. Het gevolg van deze aandoening is dat Jacquelines lichaam erg sterk reageert op kleine infecties of virussen en soms zelfs op niets. Soms wordt het eigen lichaam aangevallen door haar afweersysteem en dan ontstaan er gewrichts- en spierontstekingen, (spierreuma) of ineens onverklaarbare koorts, huiduitslag of migraine. Bij een kleine infectie lijkt het alsof haar afweersysteem dit niet verwerken kan, alsof er een trauma achter zit. Door dit continue vechten van haar lichaam is Jacqueline chronisch vermoeid. Door de chronische pijn is ze stijver dan leeftijdgenoten. Hier is wel redelijk goed mee te leven. Het is heel belangrijk dat ze goed voor zichzelf zorgt en vooral positief blijft denken en doen. Dat maakt sterker. Angstig leven past dan ook niet in het beeld van Jacqueline, want daardoor word je juist bevattelijker voor ziektekiemen.Dit alles neemt natuurlijk niet weg dat deze aandoening een grote impact heeft op haar functioneren. In feite had Jacqueline er heel haar leven al last van, maar nu wordt het steeds progressiever.

Werk
Anderhalf jaar geleden heeft ze haar werk bij de thuiszorg moeten opgeven omdat ze plotseling zo ziek werd, dat ze niet meer bij dementerenden het huishouden kon doen. In die periode woonde ze tijdelijk bij haar ouders en heeft ze hard moeten werken om weer op haar benen te kunnen staan. Met de hulp van fysiotherapie, cardiofitness, haar grenzen verleggen en een nieuwe balans vinden tussen niet te veel en niet te weinig doen. Haar hobby’s heeft ze moeten aanpassen, maar niet zo drastisch.

Jacqueline houdt van:

• Fotograferen, veel digitaal fotowerk.
• Postzegels verzamelen. Dit is een fijne manier om gedachten te ordenen
• Mozaïeken is een nieuwe hobby. Ze is hiermee begonnen toen ze weer mobieler werd en meer onder de mensen wilde komen.
• Tuinieren, maar dan in aangepaste vorm.

Plannen
Jacqueline doet weer een heleboel zelf zoals boodschappen doen, maar dan kleine hoeveelheden tegelijk op de fiets. Haar moeder helpt met zwaarder huishoudelijk werk. De lichte huishoudelijke klusjes doet ze zelf. Eigenlijk heeft Jacqueline thuiszorg nodig, maar tot nu toe is de drempel om te bellen erg hoog. Maar het nummer ligt klaar. Een ander plan dat Jacqueline heeft voor 2006, ligt op het terrein van reïntegreren bij de Stichting Landelijke Herplaatsing Huisdieren. Onafhankelijk wil ze graag zijn van UWV en de gemeente. Ze werkt nu 12 uur en wil gaan voor 25 uur werken. Als dat lukt, krijg ze een contract. Ze doet bij de Stichting kantoorwerk, telefoneren, websites onderhouden, en de in- en uitgaande post verzorgen. Jacqueline is tevreden over het nu gaat. Zo hoopt ze dit jaar ook een leuke man tegen te komen. Die ruimte is er. In de toekomst zou Jacqueline best kinderen willen. Hoe haar lichaam daarop zal reageren, is natuurlijk niet bekend, maar de wens is er wel.

Jacqueline blijft positief in het leven staan, in het moment leven en niet opgeven. Zij plukt de dag en geniet van alles wat ze doet. En de toekomst? …Daar is nog alles van te maken, maar nu maakt zij zich er vooral niet druk over. Ze leeft nu! “Lang leve het leven! Ik ben blij dat ik besta!”

Geschreven door Noortje van Kamer