Stichting Intermobiel

een einde jaarsgedicht 2019

Het is alweer de einde jaartijd

met bijbehorende versieringen en gezelligheid.

Aangekleed met mooie verlichte dorpen en kerstbomen
waar je heerlijk bij weg kunt dromen.

 

Het is ook een tijd van stress en niet weten
wat er gekocht wordt voor het kerstdiner eten.

Met de kerst wordt steeds meer met cadeaus gedaan,
die vaak mooi onder de kerstboom staan.

 

We overdenken wat te doen voor het volgende jaar.

Kijken we dan meer om naar elkaar?

Zal jij er dan meer voor mij zijn?

Niet alleen in gezelligheid maar ook bij pijn?

 

We wonen niet alleen op deze mooie aarde.

We zien niet de kostbaarheid en de onschatbare waarde.

Hoe lang zal het nog zo mooi zijn?

Het wordt dagelijks aangetast door vernieling en pijn.

 

Op deze aarde leven we samen met mens, plant en dier.

Iedereen wil hetzelfde namelijk liefde en plezier.

We kunnen de rijkdom meer met elkaar delen,
en van elkaar leren en elkaar helpen en helen.

 

We moeten beter voor de aarde zorgen.

Geen uitstel op lange termijn maar meteen morgen.

Als iedereen een beetje meer zijn best doet,
dan gaat het al beter tot goed.

 

Als we de aarde en inwoners meer aandacht geven,
dan kunnen hopelijk nog vele generaties erop leven.

 

Veroni Steentjes

gedicht Stichting Intermobiel

 bron: Mobiel Magazine december 2019
Aanmelden op het Mobiel Magazine kan via deze link