Stichting Intermobiel

Mark Reijnen loopt ter nagedachtenis van zijn neef

Mark Reijnen vierdaagseNijmegen lopen voor IntermobielMark Reijnen loopt er nagedachtenis van zijn neef. © DG

Mark (54) denkt bij elke stap aan zijn overleden neef, die meer dan 25 jaar lang in bed lag

De uitreiking van het vwo-diploma? Daar kon hij maar beter niet naartoe. Twee weken later zou Johan op vakantie gaan. ,,Hij moest energie sparen.” Op vakantie ging hij dood.


Eric Reijnen Rutten 
19-07-23, 13:42

Da's hard ja", knikt Mark Reijnen (54). ,,Johan is 52 geworden. Het is heel triest dat hij er niet meer is.”

Johan is zijn neef, Mark doet mee aan de Vierdaagse ter nagedachtenis aan hem. En om geld in te zamelen voor de stichting die Johan runde: stichting Intermobiel. Die stichting ondersteunt mensen die bedlegerig zijn met advies en hulpmiddelen. Zoals een auto waarin een bed past, zodat ze toch mobiel zijn.


Meer dan 25 jaar

Neef Johan was bedlegerig door grote problemen met zijn rug. ,,Na een operatie is hij in bed beland. Hij heeft meer dan 25 jaar platgelegen.”

Hooguit een paar uur dag kon hij er even uit. Maar het kostte hem bergen energie.

Mark had een goede band met Johan. Hun kinderen zaten bij elkaar in de klas. Toen die vorig jaar slaagden voor hun vwo, was Johan daar niet bij. ,,De uitreiking zou hem te veel energie kosten, vreesde hij. Hij zou twee weken later op vakantie gaan en daar moest hij zichzelf voor sparen.”


Dramatisch einde

Die vakantie kreeg een dramatisch einde. Op een van de laatste dagen kreeg Johan een hartstilstand. En overleed.

Bij Mark hakte het er extra hard in. ,,Twee jaar geleden is mijn broer ook overleden aan een hartstilstand. Die had reuma en op het laatst nog maar een hartcapaciteit van 20 procent.”

 

Hoe gezegend ik ben, dat realiseer ik me steeds

 

Hij loopt de Vierdaagse nu met hen in zijn gedachten. ,,Ik loop marathons, volleybal, kan de Vierdaagse doen. het verschil is zó groot. Hoe gezegend ik ben, dat realiseer ik me steeds.” 

En daarom loopt de accountant uit Ospel in een shirt van de stichting van zijn neef. Zonder er verder veel ruchtbaarheid aan te geven. ,,Ik wil niet gaan bedelen om geld. Ik loop ter ere van mijn neef, ter nagedachtenis. En denk onderweg aan hem.”

 

Bron;