Slipvibrators met app

‘Ik was ervan overtuigd dat masturberen onmogelijk was door mijn beperkte handfunctie.’

 

“Van nature ben ik iemand die met name in mogelijkheden denkt. Alleen op het gebied van seksualiteit was dit een lange tijd anders. Op mijn 21ste was ik er nog van overtuigd dat masturberen voor mij onmogelijk was door mijn beperkte handfunctie en beweegmogelijkheden. Op het moment dat mijn behoefte aan seks begon te groeien, ben ik met veel moeite en schaamte toch gaan experimenteren. Door porno te kijken of seksverhalen te lezen en een volledige focus op mijn lichaam lukte het mij om klaar te komen. Ik leerde dat mijn controle over mijn bekkenbodemspieren zo groot was dat ik mezelf klaar kon laten komen zonder aanraking. Dit was een enorme vooruitgang. Er was nu een manier om mezelf te ontladen zonder dat ik daar hulp bij nodig had. Helaas voelde ik me daarna vaak vies en durfde ik nauwelijks nog naar de wc te gaan uit angst dat mijn zorgverleners konden zien wat ik gedaan had. Uiteindelijk voelde deze manier van masturberen niet meer als genoeg. Ik wilde ervaren hoe het was om wel aanraking te voelen. Dat was het moment dat mijn zoektocht naar speeltjes begon.”  

Speeltjes
“Mijn eerste vibrator was een slipvibrator met afstandsbediening. Ik moest dan wel hulp vragen om de vibrator in mijn onderbroek te doen, maar daarna zou het zelfstandig moeten kunnen. Helaas bleek het knopje op de afstandsbediening net te zwaar. Samen met een vriendin die ook mijn zorgverlener was, hebben we een standaard gemaakt om de afstandsbediening vast te klemmen. Zo kon ik met een stokje, dat ik dan tegen mijn schouder aan klemde, tegen het knopje duwen. Het lukte met veel moeite, maar het kostte vooral veel energie en angst dat ik hem niet meer uit zou kunnen krijgen als ik dat wilde. Dus toen ging ik toch maar weer op zoek naar iets anders. Tot mijn grote vreugde vond ik een slipvibrator die je met een app kunt bedienen, zoals de We Vibe Moxie en later de Ferri van Lovense. Deze werken ideaal! Vanaf dat moment heb ik langzaam meer hulp van mijn zorgverleners gevraagd bij het in mijn onderbroek doen van de vibrator. Dit was in het begin heel lastig en ongemakkelijk. Ondanks dat er nog nooit iemand geweest is die dit niet voor mij wilde doen. Mijn zorgverleners zijn heel begripvol en geven mij de hulp en ruimte die ik nodig heb om mijn seksualiteit te kunnen ontdekken.”

Indicatie sekszorguren
“Op een gegeven moment kwam ik budget tekort om mijn zorg goed te kunnen regelen. Daarom vroeg ik een budgetverhoging aan, waarbij ik opnieuw een zorgplanning moest maken. Hierin moest ik alle handelingen waarbij ik hulp nodig had opnemen. Zo beschreef ik ook de hulp die ik nodig heb om gebruik te kunnen maken van mijn vibrator. Nadat ik deze zorgplanning had ingediend, kreeg ik een bericht dat ze nog wat vragen hadden waarover ze in gesprek wilden. In dit gesprek werd er gevraagd wat een slipvibrator was en waarom ik hier hulp bij nodig had. In eerste instantie voelde ik mijn schaamte weer opkomen. Ik haalde een keer diep adem en besloot deze vraag te beantwoorden zoals ik dit als sociaal werker ook zou doen. Zo voelde het als iets wat verder van mij af stond. Dit gaf mij de kracht om op een goede manier voor mezelf op te komen. Ik legde uit dat seks een basisbehoefte is en dat dit uit vele onderzoeken blijkt. Door mijn beperkte handfunctie is het onmogelijk om te masturberen zonder hulp. Als ik niet masturbeer, nemen mijn pijnklachten toe en is mijn kwaliteit van leven minder.Ik probeerde zo zelfverzekerd mogelijk over te komen, maar mijn hart zat in mijn keel. Na mijn betoog werd er gereageerd met 'Oké, begrijpelijk. Dankjewel.' Verder is er nooit meer iets over gezegd en is de Wlz-aanvraag goedgekeurd.”

Luka

boek: Wij doen het ook!