Stichting Intermobiel

Valide partner hebben (Astrid)

‘Ook als mijn man een dag vrij is, zijn er mensen over de vloer die voor mij zorgen. Wij hebben hier bewust voor gekozen, omdat ik mijn man graag mijn man wil laten.’

Zoals de meeste lezers hier wel weten, ben ik (Astrid) zwaar lichamelijk gehandicapt en mijn man niet. Maar hoe gaat dat nou in het dagelijks leven vragen mensen zich soms af?

Mijn man man laten
Ik heb een groot persoonsgebonden budget (PGB) en ook vrij veel uren voor de Huishoudelijke Verzorging. Ik heb de hele dag dus mensen om je heen. Mijn man is vrachtwagen chauffeur en werkt onregelmatig. Hij heeft geen problemen met mijn handicap. Hij vindt het wel moeilijk om mij steeds verder en harder achteruit te zien gaan, maar dat is niet meer dan menselijk denk ik. Ook als mijn man door de week een dag vrij is, dan zijn er dus mensen over de vloer die voor mij zorgen. Wij hebben hier bewust voor gekozen, omdat ik mijn man graag mijn man wil laten. Ik wil niet dat hij te veel zorg op zich neemt. De enige dag dat hij voor mij zorgt is de zondag.

Waar hij echter wel veel problemen mee heeft, is dat er op zijn vrije dag dus altijd mensen over de vloer zijn. Tegenwoordig komt de trombose dienst ook twee keer per week dus die komen er ook nog eens bij. Hij weet dat dit het beste is in onze situatie, maar dat maakt het probleem niet minder. Hij legt zich er bij neer. Hij beseft ook dat de situatie zoals die nu is, voor hem een stukje vrijheid op zijn vrije dag betekent en hij wat voor zichzelf kan doen. In de avond, nacht en zondag komt het toch op hem neer.

Alleen én samen leuke dingen doen
We hebben er wel bewust ook voor gekozen dat Thom ook dingen voor zichzelf doet. Hij gaat zo af en toe eens met vrienden naar het theater of andere leuke dingen doen. Wij doen op onze manier ook weer samen leuke dingen zoals een leuk dvd-tje kijken, lekker kletsen of gewoon lekker ieder zijn eigen ding doen. Ook hebben we regelmatig vrienden over de vloer. Dat is altijd erg gezellig. De eettafel wordt dan in mijn hutje gezet en dan eten we met zijn allen daar. Ook dat is altijd gezellig. Onze vrienden passen zich aan aan de situatie en hebben daar geen moeite mee.

Leven zoals ieder ander
Eigenlijk valt het dus wel mee en leven wij een leven zoals ieder ander. Onze bus heeft nieuwe mogelijkheden gebracht en daardoor kunnen we wel eens samen naar het theater. Daar zijn we allebei dol op en die tijd heb je ook nodig samen. Dat ik er dan weer weken van moet bijkomen, dat nemen we op de koop toe. Het is niet anders. Soms zijn dingen die je energie kosten je meer waard dan in bed blijven liggen. Ik heb natuurlijk het hele grote voordeel dat mijn stoel in ligstand kan. Ik kan dus bij elke voorstelling liggen. Dat scheelt natuurlijk al de helft.

Astrid met haar hulphond Mellis

Kortom, wij hebben een leuk leven met zijn tweetjes en hopen dat nog lang vol te houden.

Geschreven door Astrid van der Helm
Geredigeerd door Veroni Steentjes