Stichting Intermobiel

Christine

 

 

Hoe krijg ik met mijn Minimum aan energie een Maximum aan Ervaring?

Foto: Christine van Reeuwijk

Christine van Reeuwijk
Woonachtig in: Lexmond
Geboren op: 09-11-1969


Christine van Reeuwijk is opgegroeid in een mooi klein dorp aan de Lek.Daar behaalde ze haar VWO diploma. Tijdens haar schooltijd heeft ze veel bijbaantjes gehad zoals werken in een bakkerij, groenteboer, boekbinderij, aluminiumfabriek en deed plukwerk. Rond haar twintigste ging ze rechten studeren in Utrecht. Hier woonde ze op kamers. Het ging allemaal prima. Nergens problemen mee. Ze leidde een actief leven. Totdat ze op een dag plotseling ziek werd. Er gebeurden toen allemaal rare dingen in haar lijf waar haar omgeving zich toen veel zorgen om maakten. Voor Christine en haar ouders het in de gaten hadden, had ze al een gedwongen vriendschap met haar bed. Een lange zoektocht begon om er achter te komen wat ze mankeerde. De weg ging langs veel alternatieve artsen en reguliere artsen.Naast steun was er ook veel onbegrip. Later werd duidelijk dat haar ziekte ME heet.

Zo kom ik jaren later in oktober 2004 op een donderdagmiddag bij Christine thuis. Een jaar geleden is er een boek uitgekomen van haar hand en dit zal centraal staan tijdens dit interview. Ze ligt in bed. Het is zonnig in haar gelijkvloerse woning. Zo ervaar ik haar ook. Zonnig en positief in het leven staand. Haar rustige uitstraling ontgaat mij evenmin. Wat verder opvalt, is haar grote collectie boeken. Lezen en schrijven zijn dan ook grote hobby’s van haar. Verder houdt ze van pianospelen, muziek luisteren, nieuws bijhouden, mensen en vrienden ontmoeten, de natuur en e -mailen. Voor zover haar energie dit allemaal toelaat. Een minuut pianospelen per dag kan al heel lang zijn.

Inmiddels woont ze alweer vijf jaar op zichzelf. Daarvoor woonde ze voor zeven jaar weer bij haar ouders. In dit huis krijgt ze het idee om een boek te gaan schrijven. In 2001/2002 is ze daar mee bezig. Wie weet Morgen ontstaat stukje bij beetje. In heldere korte zinnen vertelt zij in haar boek over haar ziekteverloop en alles wat ze verder beleeft. Omdat de titel mij intrigeert vraag ik haar:”De titel Wie weet Morgen is heel dubbel hè? Aan de ene kant super positief, optimistisch naar de toekomst toe, aan de andere kant ervaar ik het ook als waarschuwing voor iedereen die zichzelf voorbij rent in het werk. Zodat zij ook moeten zeggen… wie weet morgen. Bedoel je dat ook?” Christine reageert blij verrast op die diepere dimensie achter de titel Wie weet Morgen. Ze bedoelt het echt vanuit haar perspectief. Dat veel lezers van het boek zichzelf herkennen is mooi. Zoals ze zelf omschrijft in haar metafoor ‘van de loopplank over de sloot’. Zijzelf aan de ene kant en een gezond persoon aan de andere kant. Als ze elkaar dan in het midden ontmoeten en begrijpen, is de wereld gezond.

Ondanks haar eigen fysieke beperkingen voelt Christine zich vrij en houdt ze zich nu, een jaar na het uitkomen van haar boek, vooral bezig met columns schrijven. Het internet en de e-mail zijn een heel belangrijk medium voor haar. Daardoor kan ze alles regelen. Het is de toegang voor haar naar buiten. Zo maakt ze ook haar ‘reizen’, en weet zij een maximum aan ervaring te creëren.
Nu Wie weet Morgen een tweede druk beleeft, ligt Christine niet stil. Ze is al druk bezig met het idee om een roman te gaan schrijven. Het gaat zeker uitkomen. Wie weet Morgen!

Geschreven door Noortje van Kamer m.m.v. Pleun Schaeffer

Wie Weet Morgen door Christine van Reeuwijk is te koop bij iedere boekhandel. Prijs € 11,50 ISBN nummer 9052632014