Stichting Intermobiel

Kopzorgen over bezuinigingen op Fokuswonen en het PGB

Kopzorgen

Veroni Steentjes (35), is door posttraumatische dystrofie en rugklachten bedlegerig. Ze woont sinds 2004 in Fokus en heeft een PGB voor de AWBZ en de Wmo. Half september schreef ze onderstaande column.

Het afgelopen jaar staat in het teken van zorgen maken en slapeloze nachten hebben over hoe de nabije toekomst eruit gaat zien. Allereerst is er de onzekerheid over hoe Fokus er na 1 januari 2012 uit ziet, als ze de AWBZ in gaan. Het is bijvoorbeeld onduidelijk of de 24 uurs zorg blijft bestaan en of je nog vrij kunt oproepen als je zorg nodig hebt. Dit houdt zeer waarschijnlijk in dat je een gepland opgelegd leven gaat krijgen, dus op commando moeten poepen, plassen en in je broek doen als je niet op kunt houden. In het ergste geval zelfs:dag Fokus en welkom verpleegtehuis! Weg regie, vrijheid en zelfstandigheid! Zelf ademhalen mag ik wel, maar verder heb ik weinig in te brengen.

Ook de aankomende bezuinigingen op het PGB leveren me kopzorgen. Ik ben in Fokus gaan wonen om zelfstandig geïntegreerd te kunnen wonen met de benodigde 24 uurs zorg en een PGB om de andere zorg zelf te regelen zoals: persoonlijke verzorging buitenshuis, verpleging, huishoudelijke hulp en begeleiding. Door een PGB ben ik eigen baas en bepaal ik wie wanneer in mijn huis komt en wat deze doet. De regering wil fors in het PGB snijden, omdat de totale kosten te hoog zijn en omdat er misbruik van gemaakt wordt. Het enige wat ik nu weet is dat mijn PGB als Fokus cliënt voor de komende twee jaren onveranderd blijft. Uitstel van executie dus.

Al deze aankomende veranderingen dragen bij aan het feit dat je als ‘gehandicapte’ achter de geraniums komt te zitten en alleen als: ‘lastig’, ‘duur’ en als een ‘kostenpost’ gezien wordt. Alles wat ik nodig heb om zelfstandig te kunnen leven met enige kwaliteit van leven, wordt nu of over enkele jaren wegbezuinigd. Hoe het eruit komt te zien, is nog niet duidelijk. De enorme impact van deze onzekerheid op mensen die ervan afhankelijk zijn, is wel meer dan duidelijk. Wat ik wel weet, is dat mijn onbezorgde vrije dagen zijn geteld.

Als gehandicapte door de bezuinigen weer achter de geraniums veroordeeld

Geschreven door Veroni Steentjes
Geredigeerd door Evy
oktober 2011